Gmina Skórzec leży w powiecie siedleckim na południowy zachód od Siedlec, na Mazowszu. Pierwsze wzmianki o Skórcu datowane są na 1563 r. Historia tej miejscowości i okolic związana jest ze Zgromadzeniem Księży Marianów. Kościół pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła wraz z klasztorem św. Jacka powstał w 1710 r. Legenda związana z tym obiektem głosi, że krzyż znajdujący się obecnie w kościele w Skórcu, został tam przeniesiony z kaplicy kasztelana Cieszkowskiego po tym, jak z krzyża zaczęły spływać łzy; odczytano to jako znak, że sam Chrystus chce, aby jego wizerunek przenieść do kościoła skórzeckiego. Gmina Skórzec powstała w 1822 r. na wniosek ks. Stanisława Pórzyckiego, który został jej pierwszym wójtem. Zapraszamy do Skórca!
Kozienice i okolice - miejsce idealne do zwiedzania i odkrywania, co można uczynić na trasach powstałych w ramach projektu Mazowsza. Zaczynamy od Grabowa nad Pilicą, którego nazwa pochodzi od drzewa - grab. W roku 1382 r. lokowano tutaj wieś Grabów na prawie chełmińskim. Była to osada leśna, jej mieszkańcy zajmowali się smolarstwem, wypalaniem węgla drzewnego oraz bartnictwem. Następnie wędrujemy do Głowaczowa, który kiedyś był miastem, a teraz jest stolicą gminy. Głowaczów znajduje się na Mazowszu na terenie historycznego Zapilicza nad rzeką Radomką. Tutaj znajduje się jeden z siedmiu kopców w Polsce, usypanych po śmierci Józefa Piłsudskiego. Przenosimy się do niedalekiej królewskiej wsi Brzóza, której początki sięgają XIV wieku i przez wiele lat miała charakter puszczański, ale miała ambicje stać się miastem, o czym świadczy zabudowa. Istniał również pałac, wybudowany przez Piotra Ożarowskiego (obecnie na jego miejscu mieści się szkoła). Dalsza droga wiedzie do Garbatki-Letnisko, która kiedyś była wsią klasztoru benedyktynów. W okresie międzywojennym stała się bardzo popularną miejscowością letniskową, a potem również ważnym węzłem kolejowym. Mieszkało tutaj kilka znanych osób. Zbliżamy się do Wisły i zatrzymujemy w Sieciechowie, który łączy wiele wątków poprzednich miejscowości, bo również był kiedyś miastem i siedzibą klasztoru benedyktynów (obecnie w Sieciechowie-Opactwie). Pierwsza wzmianka o Sieciechowie pojawia się już u Galla Anonima w XI wieku, a później wybudowano również zamek, który funkcjonował do XVI w. Wycieczkę kończymy w stolicy powiatu - Kozienicach, mieście królewskim w XVI w., gdzie urodził się król Polski Zygmunt Stary, a chętnie tutaj przebywali i polowali także inni królowie Polski. W Kozienicach możemy zobaczyć wiele zabytków, w tym zespół pałacowy.
Zapraszamy na trasy po mazowieckich miejscowościach z Wisłą w tle.
Tym razem znowu zachęcamy do odwiedzin Wrocławia. Zapraszamy na wędrówki po mieście z wrocławskimi krasnalami. Pierwsze krasnale we Wrocławiu pojawiły się niecałe 20 lat temu. Szybko stały się popularne i obecnie jest ich już kilkaset, rozsianych po całym mieście jako ozdoby ulic, ale także siedzib różnych firm i instytucji. Pierwsza trasa Wrocławskie Krasnoludki która powstała już ponad 10 lat temu pokazywała krasnale Starego Miasta, od placu Solnego do wyspy Piasek. Z biegiem czasu trasa powoli się deaktualizowała, dlatego w tym roku autor trasy przygotował jej nową wersję. Druga trasa Krasnoludki Grunwaldu, opracowana w tym roku zawiedzie nas w okolice Placu Grunwaldzkiego gdzie też znajduje się sporo krasnali.
Tym razem kolej na Wrocław. Zapraszamy na wędrówki po osiedlu Przedmieście Oławskie, gdzie powstało 5 nowych tras.
Przedmieście Oławskie to część Wrocławia, która rozwinęła się (i została przyłączona do miasta) głównie w XIX wieku. Śladem wcześniejszych, "wiejskich" czasów jest neobarokowy Letni Pałac Biskupów Wrocławskich na Placu Zgody, obecnie siedziba Muzeum Etnograficznego. Podczas gwałtownego rozwoju miasta (umożliwionego przez likwidację murów i bram miejskich w pierwszej połowie XIX wieku) powstały liczne kamienice, w większości bogato zdobione. W okolicy rozwijał się przemysł, powstał tu też drugi w mieście duży szpital. Przez długie lata była to reprezentacyjna część miasta. Wszystko przerwała II wojna światowa. Podczas radzieckiego oblężenia Wrocławia wiele kamienic zostało zniszczonych (wyjątkiem jest ulica Miernicza, gdzie w całości zachowała się przedwojenna zabudowa, dzięki czemu była wielokrotnie wykorzystywana jako plan filmowy), a odbudowę, już w powojennej Polsce, prowadzili zupełnie nowi mieszkańcy. Z tych czasów bierze się zła sława dzielnicy, nazywanej długo "Trójkątem Bermudzkim" z powodu bardzo wysokiej przestępczości. W czasach PRL w jednym z podwórek działało kino "Tęcza", zamknięte niedługo po zmianie ustroju. Duży wpływ na zmianę charakteru Przedmieścia Oławskiego miała powódź w roku 1997, przez którą wyprowadzić się musiało wielu dotychczasowych mieszkańców, a sława najbardziej niebezpiecznej części Wrocławia zaczęła przemijać.