W poprzednim roku zarejestrowaliśmy 6571 zgłoszeń o przejściu tras. Większość z nich dotyczyła Polski, na trasach zagranicznych zarejestrowano 62 zgłoszenia. Łącznie uczestnicy zgłosili przejścia na 735 trasach. Najwięcej uczestników przebyło trasy w województwie mazowieckim - ponad 2100 zgłoszeń. Drugim bardzo często odwiedzanym regionem był Dolny Śląsk, gdzie odnotowano ponad 1000 przejść. Trzy najpopularniejsze trasy w ubiegłym roku:
1) Warszawa 21/W/15- "Pamiątka Osi Saskiej"
2) Olsztyn 2/N/17 - "Wokół Starego Ratusza"
3) Lidzbark Nadleśnictwo 4/N/21 - 'Leśna Ścieżka Przyrodnicza"
W ubiegłym roku zgłoszenia przebycia tras zarejestrowano od ponad 930 uczestników, większość z nich przebyła jedną lub kilka tras. Są jednak także bardzo aktywni "TRInOwcy" co przeszli dużo tras, 2 osoby miały ponad 100, a rekordzistka z Warszawy zarejestrowała 113 przejścia. Jakby ktoś chciał przeczytać podobne zestawienie za rok 2020 to link do artykułu jest tutaj.
Rozpoczął się Nowy Rok, czas zatem na małe statystyki. Na koniec 2021 roku w naszej bazie jest 811 tras TRInO. W ubiegłym roku opracowano 84 nowe trasy, tym razem wszystkie w Polsce. Powstały trasy w 13 województwach, a najwięcej w mazowieckim (21 tras), a dalej kolejno w dolnośląskim (19 tras) i w pomorskim (12 tras). Najkrótsza trasa (400 m) prowadziła wokół rynku w Dusznikach-Zdroju, natomiast najdłuższa (34 km), dedykowana dla rowerzystów, wiodła szlakami w Gminie Ostroróg.
Trasy opracowało łącznie 34 autorów/współautorów. Najbardziej twórczy autorzy tras:
- Roman Trocha (Dzierżoniów) - 18 tras.
- Barbara Szmyt (Warszawa) - 17 tras
- Dariusz Walczyna (Warszawa) - 12 tras
- Alicja Pospieszała (Mierzyn) - 10 tras
Elektrociepłownia Siekierki to największa polska elektrociepłownia i druga co do wielkości w Europie. Mieści się przy ulicy Augustówka 30 w Warszawie. Do użytku została oddana w 1961 r. EC Siekierki dysponuje mocą cieplną 2068 MW i mocą elektryczną 620 MW, które są wytwarzane przez cztery bloki, a część kolektorową stanowią cztery kotły parowe i pięć turbin. Budynek główny Elektrociepłowni Siekierki ma długość 400 metrów; po stronie wschodniej znajduje się kotłownia, natomiast po zachodniej - maszynownia. Projekt elektrociepłowni zatwierdzono w 1954 r. Rozważano wtedy trzy lokalizacje: Augustówka, teren na Siekierkach przy zbiegu ulic Bartyckiej i Czerniakowskiej oraz okolice skrzyżowania ulic Czerniakowskiej i Chełmskiej. Pierwsze prace budowlane zaczęły się w roku 1958. Pierwsza turbina o mocy 50 MW została podłączona 4 grudnia 1961 r. i tę datę przyjmuje się jako początek funkcjonowania elektrociepłowni. Najbardziej dramatycznym wydarzeniem w historii elektrociepłowni była noc sylwestrowa 1978 r. Wtedy w ostatnich dniach grudnia temperatura spadła gwałtownie z +8 do -15°C. Były niewielkie zapasy węgla na kilka dni, a dostarczony był bardzo słabej jakości i zmrożony. Wezwano wszystkich pracowników do pracy i węgiel rozbijano ręcznie przy pomocy kilofów i młotów pneumatycznych. W całej Warszawie pękały zamarzające grzejniki.
Od grudnia 2011 właścicielem elektrociepłowni jest PGNiG. Elektrociepłownia Siekierki wyposażona jest w szereg instalacji środowiskowych, których zabudowa pozwala znacznie ograniczyć wpływ pracy zakładu na jakość powietrza w Warszawie. Redukowane są stężenia takich związków, jak: tlenki azotu, dwutlenek siarki i pyły. Zapraszamy na trasę wokół EC Siekierki po proponowanej ścieżce półmaratonu.
Źródlo: Wikipedia
Jelonki Południowe to osiedle w warszawskiej dzielnicy Bemowo. Teren Jelonek Południowych ograniczony jest od wschodu i południa przez tory linii kolejowej Warszawa Gdańska – Warszawa Główna Towarowa, od zachodu ulicą Lazurową, a od części północnej ulicą Człuchowską. W XIX wieku przy ulicy Połczyńskiej na gruntach wsi Odolany powstał folwark i wieś Jelonki, wraz ze szkołą początkową, cegielnią i wytwórnią dachówek Bogumiła Schneidera. Wyrobisko po wydobywanej dla cegielni glinie nosi nazwę Glinianki Sznajdra. Po 1921 r. folwark i wieś Jelonki rozparcelowano i pojawiła się nowa koncepcja urbanistyczna „miast-ogrodów”. Podobnie budowane były niektóre miejscowości podwarszawskie. Miała to być alternatywa dla zuniformalizowanych i „nieludzkich” wielkich miast i zakładała budowanie małych domków w neoklasycznym stylu z ogródkami oraz tworzenie dużych, zielonych obszarów na zagospodarowywanym terenie. Przed rokiem 1939 powstało tu Miasto-Ogród Jelonek, które dopiero w 1951 r. włączono w granice m.st. Warszawy, chociaż Jelonki pozostawały podmiejską wsią. W 1952 na terenie Jelonek zbudowano istniejące do dziś drewniane osiedle dla budowniczych Pałacu Kultury i Nauki – Osiedle Przyjaźń oraz domki fińskie dla inżynierów. Zapraszamy na rymowaną trasę po Jelonkach Południowych i poszukiwania śladów historii tego osiedla.
Źródlo: Wikipedia