partnerzy

facebook_page_plugin
  • baner3.png
  • baner4.png
  • baner1.png
  • baner5.png
  • baner2.png

Sielce, jako osada istniała już na początku XV wieku. Znajdował się tu folwark i wójtostwo. W 1775 roku, w miejscu folwarku, król Stanisław August Poniatowski wzniósł zespół pałacowo-ogrodowy, który w II poł. XIX wieku stał się popularnym miejscem podmiejskich wypraw warszawiaków. W 1916 roku Sielce weszły w skład Warszawy. Nastąpiła ich szybka urbanizacja, pojawił się przemysł. Rozwój osiedla zahamował wybuch II wojny światowej. Wojna przyniosła Sielcom liczne zniszczenia. Szczególnie tragiczny był pod tym względem czas powstania warszawskiego. Odbudowa Sielc zaczęła się wkrótce po wojnie. Wzniesiono Wytwórnię Filmów Dokumentalnych i Fabularnych, rozpoczęto także planowanie idealnych, socrealistycznych osiedli. Powstały wtedy Kolonie A i B osiedla „Sielce”. Wolną przestrzeń między zachowanymi budynkami zaczęto wypełniać socrealistycznym, miejscami stylizowanym na styl XVIII-wiecznego baroku, budownictwem mieszkalnym oraz obiektami użyteczności publicznej. W latach 70. XX w. pojawiły się wieżowce z wielkiej płyty.

Piiloleikki to rozsiane nad północnym brzegiem Aury malutkie rzeźby z brązu. Nie zostały umieszczone na tradycyjnych postumentach, lecz naturalnie wkomponowane w obiekty już znajdujące się w centrum Turku. Stworzyła je fińska artystka Oona Tikkaoja współpracująca z dziećmi w wieku od 5 do 10 lat. Każdą z rzeźb pomagało jej tworzyć inne dziecko. Początkowo w mieście umieszczono 30 rzeźb, jednak z biegiem czasu część z nich zniknęła. Obecnie, po 8 latach, odnaleźć można 25 z nich. I to właśnie jest Waszym zadaniem.

W Polsce od pewnego czasu wszystkie województwa mają już swoje trasy TRInO. Teraz nadszedł czas na zapełnianie białych plam w Europie. Zaczynamy od Holandii i jednej z głównych atrakcji turystycznych tego kraju, skansenu wiatraków Zaanse Schans. Wiatraki nad rzeką Zaan zaczęto budować już około roku 1600. Początkowo służyły one do osuszania terenu, później zaczęto je wznosić również do celów produkcyjnych. Przerabiały pszenicę, jęczmień, owies, ryż, papier, drewno, olej jadalny, gorczycę, tytoń, konopie oraz wiele innych przywożonych z zamorskich krajów surowców. W końcu XVIII wieku było ich tutaj prawie tysiąc. Dziś z tej liczby pozostało zaledwie 13.

Szanowni Kursanci!

Zgodnie z decyzją Ministerstwa Edukacji, od poniedziałku 16 marca, we wszystkich placówkach oświatowych, na co najmniej dwa tygodnie, zostają zawieszone zajęcia dydaktyczno-edukacyjne. W związku z tym, jak również faktem, że sytuacja epidemiologiczna w kraju jest bardzo dynamiczna i obecnie nieprzewidywalna, postanowiliśmy zrezygnować z organizacji Ogólnopolskiego Szkolenia Autorów Tras TRInO w pierwotnym terminie i przełożyć je na później, gdy sytuacja się unormuje. O nowym terminie szkolenia poinformujemy Was w oddzielnym komunikacie. Wasze zgłoszenia chęci udziału w szkoleniu pozostają w mocy. Przepraszamy za zaistniałą sytuację i liczymy na Wasze zrozumienie oraz wyrozumiałość.

Szanowni Państwo, w ramach naszego serwisu stosujemy pliki cookies. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce. Więcej informacji w Polityce Prywatności.

Akceptuję pliki cookies