Aktualności
Złocieniec - W widłach Drawy i Wąsawy
- Szczegóły
Znaleziska archeologiczne wskazują, że osadnictwo na terenie dzisiejszego Złocieńca rozwinęło się już w epoce kamienia, czyli ok. 3500-2500 lat p.n.e. Jednak pierwsze osady plemienne, zwane Drawianami, powstały dopiero w VIII-IX wieku. W wieku X wraz całym Pomorzem miasto znalazło się pod panowaniem Mieszka I, natomiast za czasów Bolesława Chrobrego i Mieszka II istniało na tym obszarze niezależne księstwo. Na początku XIV wieku ziemie te stanowiły lenno Ludolfa Wedla. W tym okresie wzniesiono m.in. zamek, którego ruiny zachowały się do dziś. Pierwsza pisana wzmianka o mieście, zwanym wtedy Falkenburg, pochodzi z 1311 roku, i znajduje się w dokumencie, w którym margrabiowie niemieccy oraz biskup Poznania ustalali wysokość należnych Poznaniowi dziesięcin. W latach 1401-1454 miasto należało do Zakonu, a od 1454 roku do państwa Brandenburgia-Prusym, by w 1518 roku stać się miastem prywatnym rodu Borków. Wiek XVII i pierwsza połowa wieku XVIII to powolny upadek miasta, spowodowany m.in. wojną trzydziestoletnią, epidemią dżumy, pożarami oraz wojną siedmioletnią. W roku 1750 zamieszkiwało je tylko 953 mieszkańców. Złocieniec na nowo zaczął się rozwijać w poł. XVIII w. Stał się wówczas istotnym centrum produkcji sukna i płótna. W latach 1878-1903 uruchomiono połączenia kolejowe, najpierw do Szczecinka, a następnie do Połczyna-Zdroju. Po I wojnie światowej Złocieniec był miastem dobrze rozwiniętym gospodarczo, dużą rolę odgrywał w nim przemysł włókienniczy, drzewny i ceramiczny. Po zakończeniu II wojny światowej miasto nadal się rozwijało. Na początku XXI w. w Złocieńcu postawiono na turystykę, a gmina Złocieniec została ogłoszona najbardziej ekologiczną gminą w województwie.
Śp. Sławomir Otap (1953-2019)
- Szczegóły
Z głębokim smutkiem informuję, że w dniu 7.12.2019 r. w godzinach rannych, w wieku 66 lat odszedł od nas hm. Sławomir Otap, nasz kolega, druh i bliski znajomy z wielu tras turystycznych, autor ponad 150 tras TRInO. Ostatnią z nich była, opracowana w sierpniu tego roku, trasa okazjonalna po terenie pola bitwy 1920 roku pod Ossowem. I choć Sławek już nie zbuduje dla nas żadnej trasy, to na zawsze pozostanie w naszej pamięci, podobnie jak zostaną z nami zbudowane przez Niego trasy. Wieczny odpoczynek racz Mu dać Panie...
Powidzki Park Krajobrazowy - Wokół jeziora Wilczyńskiego
- Szczegóły
Razem z Zespołem Parków Krajobrazowych Województwa Wielkopolskiego zapraszamy w podróż po Powidzkim Parku Krajobrazowym. Celem powołania Parku była ochrona i zachowanie krajobrazu młodoglacjalnego o dużym zróżnicowaniu form, którego główny element stanowi zespół kilkunastu jezior polodowcowych, przeważnie o charakterze rynnowym (w tym największe jeziora regionu: Powidzkie i Niedzięgiel), ze zbiorowiskami podwodnych łąk ramienicowych, licznymi gatunkami ryb i dogodnymi warunkami do bytowania ptaków, a także ochrona stanowisk rzadkich roślin wodno-błotnych. Trasa TRInO poprowadzi nas wokół jeziora Wilczyńskiego, terenami leśnymi, rolniczymi oraz ścieżką dydaktyczną „Mrówki”. Zobaczymy miejsca, gdzie przyroda przeplata się z historią. Serdecznie zapraszamy i do zobaczenia na trasie!
Opoczno - miasto na skale
- Szczegóły
Pierwsza wzmianka o Opocznie pochodzi z 1284 roku i dotyczy nazwy „Opocza”, wspomnianej w dokumencie Leszka Czarnego dla kolegiaty sandomierskiej. „Opocz” oznaczało wówczas osadę położoną na opoce czyli skale wapiennej. Z czasem wzmocniono tę nazwę przez dodanie przyrostka -no. Okres świetności miasta przypada na czasy panowania Kazimierza Wielkiego. Monarcha ten w 1365 r. nadał mu prawo magdeburskie i rozszerzył jego obszar. Nowe osiedle zostało otoczone murami obronnymi i fosą. Oprócz tego wzniesiono w nim zamek, zbrojownię, dwór wójtowski, kościół św. Bartłomieja, sukiennice, pojawiły się liczne domy mieszczańskie. Kres prospericie przyniósł miastu Potop Szwedzki. W Opocznie pozostało zaledwie 20 domów, 11 rzemieślników, a targi zupełnie ustały. Okres stagnacji trwa do połowy XIX wieku. W 1880 r. zostają uruchomione funkcjonujące do dziś Zakłady Płytek Ceramicznych, a 5 lat później dociera do miasta kolej. Po II wojnie światowej Opoczno staje się lokalnym ośrodkiem przemysłu, administracji i kultury. W latach 70-tych wybudowany zostaje kombinat włókienniczy, obecny „Optex” S.A. oraz rozwija się, pracujący na bazie produktów miejscowego rolnictwa, przemysł rolno-spożywczy.